ജീവന്റെ മൃതസഞ്ജീവനി തേടി

ജീവന്റെ മൃതസഞ്ജീവനി തേടി 

നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

ഭൂമിയുടെ 

പഴയകാല പ്രൗഡിയെക്കുറിച്ച് 

വരും തലമുറക്കായി 

വിവരിച്ചു നൽകാൻ 

പാടുപെടുന്ന ഒരു ജന്മമായ് 

നാം മാറും.

നമ്മുടെ ഭൂമിയിൽ 

കൊച്ചുകൊച്ചു ചീവീടുകൾ മുതൽ 

വലിയ വലിയ ആനകളും, 

പ്രകൃതിയെ വർണാഭമാക്കുന്ന 

ചെടികളും പൂക്കളും 

ഉണ്ടായിരുന്നെന്നും 

ഇന്റർനെറ്റിൽ ബ്രൗസ് ചെയ്ത് 

വിവരിക്കാൻ പാടുപെടുന്നൊരു 

കാലം വരും.

പറവകൾ പാറിപ്പറന്ന് 

ചേക്കേറിയ ചില്ലയെ കുറിച്ച് 

കഥകളോരോന്നും പറയുന്ന 

കാലം വരും.

മഴയെ സ്വാഗതമരുളുന്ന 

മയിലാട്ടങ്ങളെ 

ഡിസ്‌കവറി ചാനൽ 

തേടി പോവേണ്ട കാലം വരും.

പുഴകളും  തോടുകളും 

നിറവിന്റെ നീർചാലുകളാണെന്ന  

മുത്തശ്ശി കഥയായി മാറുന്ന 

കാലം വരും.

നിളയൊഴുകാൻ മറന്ന വഴികളിൽ, 

ഊഷരതയെ  പ്രാപിച്ച പാരിൽ നിന്നും 

ജീവന്റെ മൃതസഞ്ജീവനി തേടി 

അന്യഗ്രഹങ്ങളിലേക്കൊരു 

പാലായനം ചെയ്യുന്ന കാലം വരും.

നാട്ടുനടപ്പ്

നാട്ടുനടപ്പ് 

നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

ഏഴര വെളുപ്പിന് എഴുന്നേൽക്കണം 

കെട്ടിയവന്റെ കാലു തൊട്ടുവന്ദിക്കണം 

ഈറനണിഞ്ഞു തുളസി കതിർചൂടി 

അന്നപാനങ്ങൾ തയ്യാറാക്കണം 

അതാണ് നാട്ടുനടപ്പ്‌.

പെണ്ണിന്റെ ശബ്ദം പുറത്തു കേൾക്കരുത് 

ആണുങ്ങളുടെ കൺവെട്ടത്തു കാണരുത് 

കാലടികൾ വെക്കുമ്പോൾ ഒച്ചയരുത് 

ആജ്ഞകൾ കേട്ട് പ്രവർത്തിക്കണം 

മറുത്തൊന്നും പറയാതെ 

അനുസരണയുള്ളവളാവണം 

അതും ഒരു നാട്ടുനടപ്പ്‌.

ഒടുവിൽ കലാലയങ്ങളിലും,

തൊഴിടങ്ങളിലും, യാത്രകളിലും,

വീടിന്റെ ഇരുണ്ട മുറികളിലും 

അനുഭവിക്കുന്ന പീഡനങ്ങളെ 

പ്രതിരോധിക്കാനാവാതെ  

സ്വയം നീറുന്നതും നാട്ടുനടപ്പ്.

എന്താണീ പ്രണയം

എന്താണീ പ്രണയം 

നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

വിരഹത്തിന്റെ തടവറയിലെ  

ഏകാന്തതയുടെ നോവാണ് 

പ്രണയം.

രാജ്യങ്ങൾക്കപ്പുറം 

പാലായനം ചെയ്തവരുടെ 

ഹൃദങ്ങളുടെ നിലവിളിയാണ് 

പ്രണയം. 

കാത്തിരിപ്പിന്റെ കനലിനെ 

തണുപ്പിക്കാൻ പ്രളയമായി 

വരുന്ന മഹാസാഗരമാണ് 

പ്രണയം.

കടവിൽ 

കടത്തു വഞ്ചി കാത്തിരിക്കുന്ന 

ഒരു നിത്യ സഞ്ചാരിയാണ് 

പ്രണയം. 

ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയിൽ 

ഹൃദയങ്ങളിൽ പൂവിടുന്ന 

അമൃത ലാവണ്യമാണ്‌ 

പ്രണയം.

കരയെ പുണരാൻ വരുന്ന 

കടലിനെ പോലെയാണ് 

പ്രണയം.

സ്വപനങ്ങളുടെ സൂര്യോദയവും 

പ്രതീക്ഷകളുടെ ചന്ദ്രോദയവും 

ചേർന്നതാണീ പ്രണയം. 

അപൂർണ്ണമായ പുസ്തകതാളുകൾ

അപൂർണ്ണമായ പുസ്തകതാളുകൾ 

         നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

ആരും എഴുതി തീർക്കാത്ത    

അപൂർണ്ണമായ പുസ്തകതാളിലേക്ക്  

നിന്നെ കുറിച്ച് എഴുതപ്പെടുമ്പോൾ 

മഷി നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന  

പേന ശൂന്യമായിരുന്നു.

പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും വെച്ച 

വാക്കുകൾ കൊണ്ട്  

മെനഞ്ഞെടുത്ത കഥകൾക്കൊപ്പം 

എല്ലാം ഉൾവലിഞ്ഞു  പോയിരുന്നു.

സ്നേഹത്തിലകപ്പെട്ട് തരളമായ് 

പോവുന്ന സ്ത്രീ സമർപ്പണത്തെ 

കഥകളായ് പരിവർത്തനം 

ചെയ്യപ്പെടുമ്പോൾ 

മരവിച്ച മനസുകൾക്ക് 

പ്രതികാരത്തിന്റെ പകയായിരുന്നു.

പിഴച്ചതെന്ന് പഴിച്ചും, 

പഴികൾ കേട്ട് തളർന്നും 

മുടിഞ്ഞു പോയ ജന്മമെന്ന 

കഥകൾ പ്രചരിക്കപ്പെട്ടിട്ടും 

ഉള്ളിൽ നീറുന്ന തീ കെടുത്താൻ 

കണ്ണിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ നിന്ന്  

ഒഴുകി വന്ന ആഴികൾ 

ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

സ്നേഹ സമർപ്പണത്തിൻ 

ഇരുൾ നിറഞ്ഞ വഴികളിൽ 

അടിതെറ്റി പോവുന്നവരെ 

കുറിച്ച് എഴുതപ്പെടാതെ 

സ്വയം പിൻവലിഞ്ഞപ്പോൾ 

കാലം മൗനത്തിന്റെ 

കഥകൾ രചിക്കുന്നു.

വൃദ്ധ സദനം

വൃദ്ധ സദനം 

ഒരു തടവറയാണ്.

പലയിടങ്ങളിൽ നിന്ന്

മക്കളെ നോക്കി  

പണവും പ്രതാപവും 

നേടിക്കൊടുത്തുവെന്ന 

ഒറ്റ കാരണം കൊണ്ട് 

ശിക്ഷിക്കപ്പെട്ടവർ.

എല്ലാവർക്കും 

ഒരേ മുഖം, 

ഒരേ ഭാവം, 

ദൈന്യതയുടെ....

എല്ലാവരും 

ഒരേ കുറ്റം  ചെയ്തവരും 

ഒരേ ശിക്ഷ 

അനുഭവിക്കുന്നവരും. 

കുറ്റവാളികളെ പോലെ

നമ്പറു കുത്തി 

സെല്ലുകൾ കണക്കെ 

ഓരോരോ കട്ടിലുകളിൽ 

ശിക്ഷയനുഭവിക്കുന്ന 

കൂട്ടുപ്രതികൾ.

എല്ലാം 

കാലചക്രത്തിന്റെ മാറ്റത്തിൽ 

പെറ്റതും പോറ്റതും 

പഴങ്കഥയായ് മാറുന്ന,

പാഴ് ജന്മങ്ങളുടെ തടവറ.

വിണ്ടുകീറിയ ആറ്

വിണ്ടുകീറിയ ആറ് 

         നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

അന്ന് 

ദാഹം ശമിപ്പാനായ് 

കൈകുമ്പിളിൽ 

കോരിയെടുത്ത  

ആറ്റു നീരിൽ 

എന്റെ മുഖമായിരുന്നു.

ഇന്ന് 

വിണ്ടുകീറിയ ആറ്റിന്റെ 

അടിത്തട്ടിലെൻറെ 

ഏച്ചുവലിഞ്ഞ 

പൂർണ്ണപാദം.

നാളെ 

ദാഹജലം കിട്ടാതെ 

മൃത്യുവരിച്ച 

എന്റെ 

ജഡമായിരിക്കാം 

അവിടെ...

ഓർമകളിൽ ഇന്നും

ഓർമകളിൽ ഇന്നും 

         നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

സ്നേഹം ചാലിച്ച് 

പിഞ്ചു കൈപിടിച്ച് 

ജീവിതത്തിന്റെ നല്ലവഴികളിലൂടെ 

നടത്തിയ എൻ മാതൃഹൃദയമേ 

ചലനമറ്റു കിടക്കുന്ന 

നിന്റെ നെറുകയിൽ  

ഞാനൊന്ന് ചുംബിച്ചോട്ടെ.

നൊന്തു പ്രസവിച്ച 

മാതൃഹൃദയത്തെ 

നോവിച്ച നോവുകൾ 

തിരകൾ പോലെയെൻ 

ആത്മാവിൽ വിങ്ങവേ,

വ്രണിത ഹൃദയവുമായി 

ഈ ലോകത്തോട് 

വിടചൊല്ലിയ അമ്മേ  

ഞാനെന്ത് പ്രായശ്ചിത്തമാണ്  

നിന്നോട് ചെയ്യുക.

നിൻ ആത്മാവിലെ 

വേദനകളൊക്കെ  

ചിതയിൽ പൂർണ്ണമായ് 

കത്തിയെരിയുമ്പോഴും 

നോവിൻ ഓർമ്മകൾ

എൻ ഹൃദയത്തിൽ 

ഒരു വിങ്ങലായ് 

നീറി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

ചന്ദനമണം തൂകും 

കാറ്റുകളിൽ 

അമ്മയെന്ന 

സ്നേഹ സൗരഭ്യം 

പരക്കുമ്പോഴും 

ഓർമകളിൽ ഇന്നും 

മാതൃഹൃദയത്തെ 

നോവിച്ച നിഷേധത്തിന്റെ 

ചെരാതുകൾ മങ്ങി കത്തുന്നു.

ജീവിത പാത

ജീവിത പാത 

നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

പാതകളോരോന്നും 

താണ്ടി പിന്നിടുമ്പോൾ 

വിദൂരമായി പോവുന്നു 

ലക്ഷ്യങ്ങളോരോന്നും.

താണ്ടിയ പാതകൾ 

കല്ലും മുള്ളും നിറഞ്ഞതും 

ദുരിതക്കയത്തിൻ 

ദുർഘടത്തിലാണെങ്കിലും 

ഇല്ല ഇനിയൊരു 

മടക്കമില്ലെൻ ചിന്തയിൽ.

ആളും അർത്ഥവും 

ഇല്ലാത്തൊരു വഴിയിൽ 

ലക്ഷ്യത്തിലെത്തുവാൻ 

ഞാൻ തനിച്ചാവുന്നു.

പൂർവ്വികർ വെട്ടിയ 

വഴികളോരോന്നും 

തേടുമ്പോഴൊക്കെയും 

ദിശതെറ്റി പോവുന്നു 

ലക്ഷ്യത്തിലെത്തുവാൻ.

മിത്രങ്ങളൊക്കെയും 

കൂടെയുണ്ടാകുമെന്നു 

ധരിച്ചുവെന്നാകിലും 

ഇതൾ പോലെ 

പിരിഞ്ഞു പോയ്‌ 

ആദ്യപാദത്തിൽ.

ഇനിയാവില്ലെനിക്കിനി 

പിന്നോട്ട് പോകുവാൻ 

നേരും നെറിയുള്ള 

നല്ല നാളേക്ക് വേണ്ടി.

ഒരു കുമ്പസാരം

ഒരു കുമ്പസാരം  

        നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

ശരിയാണ് 

നിന്നെ നിന്നിൽ നിന്ന് 

പിഴുതെറിഞ്ഞതാണ് 

ഇന്നിന്റെ വലിയ പാപം.

നിന്റെ ഛായകളെന്നു 

നിനച്ചു 

ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ട കാഴ്ചകൾ. 

ഇന്നലെകളിൽ നിന്നെ  

തകർത്തെറിയാൻ  

തുനിഞ്ഞവർ തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ട്

വെള്ളത്തിനും വായുവിനും 

വേണ്ടിയാചിക്കുമെന്ന്. 

ജീവന്റെ ശ്വാസം 

നിലനിർത്തുവാനായി 

നീ മാത്രമേയുള്ളൂ 

അനുഗ്രഹിപ്പാൻ.

മഴയില്ലാ മാനത്തു 

കാർമേഘമില്ല 

തണുവാർന്ന കാറ്റില്ല 

കല്ലോലിനിയില്ല.

മണ്ണ് വരണ്ടും 

കടല് തിളച്ചും 

എങ്ങും വെയിൽ പക്ഷി 

മുരളുന്ന മേടകൾ മാത്രം.

മുറ്റത്തും പാടത്തും 

പെയ്ത മഴയുമില്ല, 

മഞ്ഞും മാരിവില്ലുമില്ല 

തീപാറും വെയിലിന്റെ 

തീക്കനൽ മാത്രം.

കരകവിഞ്ഞൊഴുകിയ 

പുഴകളുമില്ല, തോടുകളുമില്ല 

നട്ടുനനച്ചു ചെടികളിൽ 

ഒരുമയിൽ വിളഞ്ഞൊരു 

കായ്‌ഫലവുമില്ല. 

മധുര ശബ്ദം പൊഴിക്കും 

കിളികളുമില്ല, പറവകളുമില്ല.

നന്മ നശിച്ചും തിന്മ നിറഞ്ഞും

പച്ച നിറഞ്ഞ മണ്ണിൽ നിന്നും 

പച്ചയടർന്ന മരുകാടായ്‌ 

ചുറ്റും താളം പിഴച്ചു  

താണ്ഡവമാടുന്ന 

ദുരിത കാലം.

നാരങ്ങ മിഠായി

നാരങ്ങ മിഠായി

         നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

ഓർമകളിൽ നിന്ന് 

പുഞ്ചിരി തൂകി 

മധുരം നുണഞ്ഞു 

മാടി വിളിക്കുന്നു 

നാരങ്ങ മിഠായി.

സമ്മതമില്ലാതെ 

അച്ഛന്റെ കീശയിൽ നിന്ന് 

തട്ടിയെടുത്ത 

പത്തു പൈസ തുട്ടും, 

മോഷണ ശ്രമം 

അറിഞ്ഞാലുള്ള 

ചൂരൽ കഷായത്തിന്റെ 

തീ പാറും വേദനയുടെ 

നിമിഷങ്ങളും കടന്നു 

ഭരണിയിൽ 

നിന്നെന്നെ നോക്കി 

കുണുങ്ങി ചിരിക്കുന്നു 

നാരങ്ങ മിഠായി.

പത്തു പൈസക്ക് 

രണ്ടെണ്ണമെന്നു കരുതി 

മഞ്ഞയും ചുവപ്പും  

നിറത്തിൽ പത്തെണ്ണം 

ഒളിപ്പിക്ക വയ്യാതെന്നെ 

കരയിച്ച നാരങ്ങ മിഠായി

നിനക്ക് മധുരത്തേക്കാളേറെ 

കയ്പായിരുന്നോ അന്ന്.

അധികാര ബിംബം

അധികാര ബിംബം 

          നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

രാത്രിയുടെ ഇരുളാഴങ്ങളിൽ 

അപരിചിതമായ ഭാഷയിൽ 

ഹൃദയ താളത്തിനു വേഗം 

കൂട്ടികൊണ്ടു 

ഭയാനകമായ വെളിപ്പെടുത്തലാൽ  

ഭയചികിതരാക്കുന്നു നമ്മെ.

കാട്ടാള രോദനത്തിൻ 

അതിഭീകരമായ പ്രകമ്പനവും 

അതെ തുടർന്നുള്ള നിശബ്ദതയും 

ഭീതി പരത്തി വാൾമുനയിൽ 

കുത്തി നിറുത്തുകയാണ് നമ്മെ.

ഊറ്റി ഉരുക്കി 

കരുതലായ് വെച്ചതെല്ലാം 

കടലാസ്സിൻ വില പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന 

ദുർഭൂതങ്ങൾ.

പിശാചുക്കളേക്കാൾ പേടി 

പെടുത്തും വിധം 

പുതിയ പുതിയ 

പ്രഖ്യാപനങ്ങളെ കുറിച്ച് 

ആവലാതിയുടെ വേവലാതിയിൽ 

ഉരുകി തീരുന്ന നമ്മൾ.

ഇന്ന് 

തലയ്ക്ക് മീതെ നൂതന നിയമത്തിന്റെ 

വാളുകൾ തൂക്കി കഴുകൻ കണ്ണുമായ് 

അധികാര ബിംബങ്ങളുടെ 

നിരീക്ഷണത്തിലാണ് നമ്മൾ.

പിന്നെ പിന്നെ ഇതെല്ലം 

സ്വന്തം അസ്ഥിത്വത്തിലേക്ക് 

സ്വകാര്യത നഷ്ടപ്പെടും വിധം 

അധികാര ഭീകരതയുടെ 

കടന്നു കയറ്റമെന്നു 

തിരിച്ചറിയുന്നു നാം.

സ്മൃതിനാശം

സ്മൃതിനാശം 

          നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

വാക്കുകളെന്നും മുതൽക്കൂട്ടെന്ന് 

ഓതി തരുമെന്നച്ഛൻ 

നിത്യവും 

ഒരു വാക്കെന്ന
ഉപദേശ പെരുമഴയാലച്ഛൻ 

വാക്കിന്റെ മൂർച്ചയും 

വാക്കിന്റെ ഈണവും 

വാക്കിന്റെ താളവും 

സമന്വയിച്ചതാണച്ഛൻ. 

ഘോരമായ വാക് ധോരണികൾ 

ഘോരമായ വാക് ശരങ്ങളിൽ 

നിറഞ്ഞു തുള്ളിയ കാലം.

കാലക്രമത്തിൽ വാക്കുകൾ 

പൊടിപിടിച്ച മാറാല പോലെ 

ഓർമ്മകൾക്കു ശൂന്യതയുടെ 

ക്ലാവ് പിടിച്ചു.

എല്ലാം വെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ 

കാണിച്ച കൂർമ്മത 

തകർന്നടിഞ്ഞു   

കൊള്ളിമീൻ കണക്കെ.

പിന്നെ പിന്നെ വാക്കുകളും,

വാക്യങ്ങളും,  ക്രമേണ 

ഞാനും കുടുംബവും 

ഏതേതെന്നറിയാത്ത വിധം 

അകവും പുറവും ബോധമില്ലാത്ത 

കഠിന ദുര്യോഗത്തിൽ 

ഓർമ്മയ്ക്ക്  മറവിയുടെ 

കരിമ്പടത്തിന്റെ പുതപ്പ്‌ വീണു.

ഏകാന്തത

ഏകാന്തത 

നളിനാക്ഷൻ ഇരട്ടപ്പുഴ 

ഏകാന്തതയുടെ കാട്ടിൽ 

ചുറ്റും മൗനത്തിന്റെ കടലിൽ 

ഒരു കൊച്ചു ദ്വീപായ്‌ ചുരുങ്ങിയ 

പഥികയാണവൾ.

ഇന്നിനെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന തിരകൾക്ക് 

നാളെയെ കുറിച്ചുള്ള ഭീതിയേതുമില്ല 

ഒരിക്കലന്നു കടൽക്കരെ 

തിരയെടുത്ത പകുത്ത തീരവും 

ഹുങ്കാരഭാവത്തോടെ 

കാറ്റ് താണ്ഡവമാടി 

ഭയന്നലർന്ന വേളയും 

തിരകൾക്കിടയിൽ 

കഴിഞ്ഞകാലത്തിന്റെ 

കാലടികൾ മായാതെ കിടപ്പുണ്ട്.

പാറക്കമുറ്റിയോർ, പറന്നകന്നവർ 

 പലതുമോർമ്മയിൽ 

മരിച്ചടിഞ്ഞു പോയത് 

സ്വപ്നവും മഴവില്ലുമൊക്കെയായ് 

ഏകാന്തതയുടെ കാട് 

മറവിലേക്ക്‌ ആഴ്ന്നു പോവുന്നു 

ഈ നിശബ്ദ തീരത്തിൽ.